Herbata czerwona – dlaczego nosi taką nazwę?

Herbata czerwona, to jeden z najbardziej intrygujących rodzajów herbat. Wzbudza ciekawość smakoszy i miłośników zdrowego stylu życia. Jest też powodem do wielu niejasności w klasyfikacji. Charakterystyczne określenie „czerwona” może budzić liczne pytania. Czy to kwestia jej wyglądu, a może nazewnictwo wynika z tradycji?

Nazewnictwo w kulturze chińskiej

Pierwszą wskazówką dotyczącą nazwy herbaty czerwonej jest jej pochodzenie. Chiny są kolebką wielu rodzajów herbat. To właśnie tam herbata czarna (w rozumieniu Zachodu) nosi miano herbaty czerwonej (hong cha). Nazwa pochodzi od koloru naparu. Przybiera on bowiem ciepły, czerwono-bursztynowy odcień, gdy liście herbaty zostaną zaparzone.

W Europie czerwona herbata, to głównie pu-erh. Jest to rodzaj fermentowanej herbaty z prowincji Yunnan. I tutaj pojawiają się duże rozbieżności w klasyfikacji. Pu-erh w Chinach należy do herbat ciemnych. W Polsce natomiast jest to herbata czerwona. Jak widać, nietrudno o pomyłkę.

Proces produkcji, a charakterystyka czerwonej herbaty

Kolejnym elementem, który tłumaczy nieco nazwę herbaty czerwonej, jest proces produkcji. Dobra herbata pu-erh przechodzi unikalny proces fermentacji lub dojrzewania. Nadaje jej to bowiem charakterystyczny smak. Podczas fermentacji enzymy i mikroorganizmy przekształcają związki chemiczne w liściach. Taki proces wpływa między innymi na ich barwę. Napar herbaty pu-erh nabiera głębokiego czerwonego koloru. Jest on więc kluczowym elementem wyróżniającym ten rodzaj herbaty. Intensywna barwa i ziemisty smak sprawiają, że jest ona łatwo rozpoznawalna i ceniona przez koneserów.

Herbata czerwona w kręgu europejskim

Na Zachodzie herbata czerwona kojarzy się z właściwościami zdrowotnymi i unikalnym profilem smakowym. Najlepsze herbaty pu-erh słyną z potencjalnego wpływu na trawienie i metabolizm. Zyskały nawet miano pogromców tłuszczu. Europejczycy przyjęli nazwę „czerwona” jako odniesienie do intensywnego koloru naparu. Różni się on od jaśniejszych odcieni herbat zielonych czy białych.

Warto jednak zauważyć, że w niektórych regionach termin „czerwona herbata” bywa używany także w odniesieniu do innych napojów. Jednym z nich jest rooibos, parzony z liści afrykańskiego krzewu Aspalathus linearis. Rooibos technicznie nie jest herbatą. Jednak jego czerwony kolor wpłynął na przyjęcie tej nazwy.

W sprzedaży są także liczne herbaty owocowe. Ich bazą najczęściej jest herbata czarna bądź zielona. Czerwone zabarwienie wynika z owocowych dodatków. Bywa także wynikiem dodania sztucznych barwników. Ta grupa napojów często także nosi miano herbat czerwonych. Technicznie jednak nie ma z nimi wiele wspólnego.